Albert jak mistrz świata.

[Marcin Zimerman]

Akcje Alberta w światowych zestawieniach rosną w geometrycznym tempie. Pomimo, że Polak nie wyszedł do ringu od czasu walki z Witalijem Kliczko, nie przestaje być o nim głośno. W ubiegłą sobotę o klasie Alberta przypomniał . jego były rywal, Steve Herelius, który po dramatycznej walce zdobył tytuł tymczasowego mistrza świata WBA. Pięściarz ten swoją jedyną porażkę poniósł trzy lata temu z rąk Polaka.


Sprowadzenie Francuza do potężnej Porsche-Arena w Stuttgarcie było ważnym wydarzeniem dla promującej Firata Arslana grupy Universum. Pochodzący z Turcji Niemiec miał otrzymać szansę na zdobycie tytułu tymczasowego mistrza świata i po niemal dwóch latach bokserskiej emerytury powrócić na szczyt wagi junior-ciężkiej. Sen naszych zachodnich sąsiadów zamienił się jednak w koszmar w 11 rundzie, kiedy to wyczerpanego i niezdolnego do dalszej walki Arslana poddał trener Michael Timm, a sam bokser stracił przytomność i został odwieziony do szpitala. W kontekście tego wydarzenia, warto przypomnieć historię walki Steve Hereliusa z Albertem Sosnowskim.



W listopadzie 2006 roku Albert w dalekim RPA pokonał cenionego Lawrence Tauasę i rozpoczął trzyletnią drogę na szczyt światowych rankingów. Kolejnym po Tuasie przeciwnikiem miał być były amatorski mistrz Anglii, Matthew Ellis (wtedy 18-4), jednak z powodu kontuzji musiał się on wycofać, a w zastępstwie sprowadzono niebezpiecznego Steve Hereliusa. Bokser z Noisy-le-Grand nie był żadnym przeciętniakiem : już w czwartej zawodowej walce został mistrzem Francji i bronił tego pasa dwukrotnie. Do Walki pomiędzy Albertem i Hereliusem doszło w Civic Center w Motherwell ósmego czerwca 2007. Pomimo, że walczący z odwrotnej pozycji Herelius został sprowadzony w zastępstwie za praworęcznego Ellisa, Albert nie miał problemów z kontrolowaniem walki. Już od pierwszych rund Francuz walczył z defensywy, starając się kontratakować ciosami sierpowymi. Jego wysiłki były jednak nieskuteczne i dzięki kombinacji ciosów prostych i sierpowych, a następnie uderzeń w tułów przewagę utrzymywał zawodnik z Warszawy. Szybkie tempo dało się we znaki Hereliusowi w trzeciej minucie dziewiątej rundy, gdy przestał sobie radzić z presją przeciwnika i z powodu braku odpowiedzi na ciosy a sędzia ringowy Victor Loughlin przerwał walkę.


Losy obu pięściarzy potoczyły się dalej nieco innym torem. Albert w ciągu trzech lat wywalczył mistrzostwo Europy, a następnie przez dziesięć rund stawiał dzielnie czoła Witalijowi Kliczce w walce o prestiżowy tytuł WBC. Natomiast Herelius mozolnie odbudowywał swoją karierę walcząc we Francji i właśnie tam po dwukrotnym pokonaniu byłego mistrza Europy Jean Marca Monrose i zdobyciu interkontynentalnego mistrzostwa WBO został mianowany pretendentem do tytułu mistrza świata federacji WBA, który wywalczył w sobotę.





Więcej informacji o Albercie znajdziecie na http://www.albertsosnowski.pl/ .